- μαλαχίτης
- Ορυκτό του χαλκού, με χημική σύσταση CuCO3·Cu(OΗ)2. Ο μ. ανήκει στην ομάδα των ανθρακικών ορυκτών, κρυσταλλώνεται στο μονοκλινές σύστημα και οι κρύσταλλοί του είναι σπάνιοι, λεπτοί, επιμήκεις πρισματικοί και συχνότερα βελονοειδείς. Σχηματίζει συσσωματώματα βοτρυώδη, σταλακτικά, ακτινωτά, ινώδη κ.ά. Έχει λαμπερό πράσινο χρώμα το οποίο μοιάζει με το χρώμα του φυτού μολόχα, από όπου πήρε και το όνομά του. Η λάμψη του μ. μεταβάλλεται ανάλογα με τη μορφή του. Έτσι οι κρύσταλλοί του έχουν αδαμάντινη λάμψη, οι ινώδεις ποικιλίες του έχουν μεταξώδη λάμψη και οι μεγάλες μάζες του είναι θαμπές. Παρουσιάζει σκληρότητα 3,4 – 4 στην κλίμακα Μος και πυκνότητα 3,9 – 4 gr/cm3. Ο μ. είναι προϊόν εξαλλοίωσης (οξείδωσης) της ανώτερης ζώνης των κοιτασμάτων του χαλκού (θειούχων μεταλλευμάτων). Τα σπουδαιότερα αποθέματα μ. βρίσκονται στην περιοχή των Ουραλίων (Ρωσία), της Χιλής, της Ζιμπάμπουε του Ζαΐρ και της Αυστραλίας. Στην Ελλάδα έχει βρεθεί στη Χαλκιδική, στο Λαύριο, στη Σέριφο, στην Ξάνθη, στην Επίδαυρο κ.α. Χρησιμοποιείται στην κοσμηματοποιία και για διακοσμητικούς σκοπούς.
Δείγμα μαλαχίτη. Το ορυκτό αυτό βρίσκεται άφθονο σε όλα τα φυσικά αποθέματα χαλκού, σαν προϊόν εξαλλοίωσης της επιφανειακής του ζώνης.
* * *οδευτερεύουσας σημασίας μετάλλευμα και πολύ διαδεδομένο βασικό ορυκτό τού χαλκού με χαρακτηριστικό λαμπερό πράσινο χρώμα.
Dictionary of Greek. 2013.